ရြာျပင္မွ နရီက်ေသာ စည္းနဲ႔ဝါး

ရြာျပင္မွ နရီက်ေသာ စည္းနဲ႔ဝါး ဟိုးက . . . ရြာအျပင္မွာ ငါ ေနဖို႔ . . . ခပ္ယိုင္ယိုင္ တဲတစ္လံုးထိုးထားတယ္။ ကိစၥ မရွိပါဘူး . . . ညေနညခင္း ၾကယ္စင္ေတြ အလင္းမွာ ျမက္သင္ျဖဴးကို ေက်ာခင္းျပီး ငါ ေမာ့ၾကည့္ေနမယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ . . . ညေလသင္းသင္းက ငါ့ကို ေပြ႕ဖက္နမ္းေနမယ္။ တစ္ေယာက္တည္းေပမဲ့ ေကာင္းကင္က မိုးထားျပီး ေျမျပင္က ငါ့ကို ရြက္ထားလိမ့္မယ္။ ဟိုးအေဝးက ပုရစ္ေအာ္သံ သဲ့သဲ့ကိုလည္း ၾကားရႏိုင္လိမ့္မယ္။